کد مطلب:25782 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:26

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

الف) جريان بلعيدن ماهي حضرت يونسغ چيست و تا چه مدت در شكم ماهي زندگي كرد؟

ب) اصولاً آيا امكان زندگي در شكم ماهي وجود دارد؟

ج) صرف نظر از اعجاز و ارادة خداوند فلسفه و علت بلعيدن ماهي حضرت يونسغ چيست؟

الف) حضرت يونسغ سالها در ميان قومش (در سرزمين نينوا در عراق) به دعوت و تبليغ مشغول بود، ولي هر چه كوشش كرد، ارشادهايش در دل آنها مؤثر نيفتاد، خشمگين شد و آن محل را ترك كرد و به سوي دريا رفت، در آن جا بر كشتي سوار شد، در ميان راه دريا متلاطم گشت، چيزي نمانده بود كه همة اهل كشتي غرق شوند. ناخداي كشتي گفت: من فكر ميكنم در ميان شما بندة فراري وجود دارد كه بايد به دريا افكنده شود. چند بار قرعه كشيدند، هر بار به نام حضرت يونسغ درآمد! او فهميد در اين كار سري نهفته است و تسليم حوادث شد.

هنگامي كه او را به دريا افكندند، نهنگ عظيمي او را در كام خود فرو برد و خدا او را به صورت اعجازآميز زنده نگه داشت. سرانجام او متوجه شد ترك اولائي انجام داده، به درگاه خدا روي آورد و به تقصير خود اعتراف نمود، خدا نيز دعاي او را استجابت فرمود و از آن تنگنا نجاتش داد.

اين ماجرا در سورة انبيأ آيات 87ـ88 و سورة صافات بيان شده است.

اگر پرسيده شود آن حضرت چه ترك اولائي انجام داده است؟ ميگوييم: اگر چه حضرت يونسغ سالها براي قومش تبليغ كرد، و آنها پاسخ مثبت ندادند، خشمگين شد و از بين قومش بيرون رفت و اين يك امر طبيعي بود; و اگر چه از سوي ديگر آن حضرت ميدانست به زودي عذاب الهي آنها را فراخواهد گرفت، و به همين خاطر شهر و ديار خود را ترك گفت، و اين نيز امر طبيعي است; و هيچ يك گناه نيست، ولي براي پيامبر بزرگي هم چون يونسغ بهتر آن بود كه باز هم تا آخرين لحظه قومش را ترك نگويد، و بدون اذن الهي خارج نشود. به همين دليل و به خاطر اين عجله، به عنوان يك ترك اولي، از ناحية خداوند مورد مؤاخذه قرار گرفت.

اگر چه زمان توقف حضرت يونسغ در شكم ماهي چند ساعت، چند روز، چند هفته و حتي چهل روز نقل شده است; اما دليل روشني كه به طور قطع مشخص كند چه زمان بوده در دست نيست.(ر.ك: تفسير نمونه، آيت الله مكارم شيرازي و ديگران، ج 13، ص 486ـ488، دارالكتب الاسلاميه.)

ب) در حالت عادي، امكان ماندن چند لحظه در آب آن هم در شكم ماهي، وجود ندارد; اما اين حادثة تاريخي يك اعجاز بود. و معناي اعجاز همين است. و اين نخستين اعجازي نيست كه در قرآن با آن رو به رو هستيم. همان خدائي كه ابراهيمغ را در دل آتش سالم نگه داشت، و حضرت موسيغ و بني اسرائيل را با ايجاد جادههاي خشك در وسط دريا از غرقاب نجات داد، و حضرت نوحغ را به وسيلة كشتي سادهاي از آن طوفان عظيم و گسترده رهائي بخشيد و... قدرت دارد بندگان خاصش را مدتي در شكم ماهي عظيمي سالم نگه دارد.(ر.ك: تفسير نمونه، همان، ج 19، ص 164.)

ج) بلعيده شدن حضرت يونسغ براي تربيت او جنبة تنبيهي داشته است.

آيات و روايات دلالت ميكند كه حضرت يونسغ مرتكب ترك اولايي شد و از آنجا كه حسنات الابرار سيئات المقربين، حتي ترك اولاي يك پيامبر نيز بيجواب نميماند، بدين شكل تنبيه شد.

علامة طباطبايي; مينويسد: ...بلايا و محنتهايي كه اولياي خدا بدان مبتلا ميشوند، تربيت الهي است كه خدا به وسيلة آن بلايا، ايشان را تربيت ميكند و به حد كمال ميرساند و درجاتشان را بالا ميبرد; هر چند كه بعضي از آن بلايا، جهات ديگري داشته باشند كه بتوان آنرا مؤاخذه و عقاب ناميد.(الميزان، ج 17، ص 171، منشورات اعلمي، بيروت.)